Książki wydawnictwa Smak Słowa kupuję niemal w ciemno. Popularnonaukowe i te dotyczące psychologii. Bez większego zastanawiania się sięgnąłem po wydaną zaledwie miesiąc temu Byłam po drugiej stronie lustra. Wygrana walka ze schizofrenią, Arnhild Lauveng. Czytaj dalej Schizofrenia
Wszystkie wpisy, których autorem jest GZalewski
Korpozamek
Przynajmniej kilka razy czytałem Zamek, Franza Kafki. Tylko raz ukończyłem. Czy da się w ogóle ukończyć niezakończoną powieść? Może nie ma znaczenia, w którym momencie przed końcem ją przerwiemy? Nieustająco podczas mojej podróży w przeszłość rozpoczętej jesienią 2015 próbuję odnaleźć różnice między odbiorem książek, które zrobiły na mnie wrażenie ćwierć wieku temu i tym, jak postrzegam je obecnie. Nie jest to proste. Główne pytanie, jakie sam sobie zadaje jest cały czas takie samo: “co jako nastolatek mogłem z tego rozumieć?”.
O czytaniu
Czytać, aby czytać – tak jak żyć, aby żyć. Są również ludzie, którzy chodzą do kina głównie po to, by gapić się w ruchome obrazy na ekranie. Czasem nieważne jest, co dany film pokazuje lub opowiada.
[…]
Nie chodzi o to, by za wszelką cenę oglądać filmy lub czytać książki; rzecz w tym, ażeby wiedzieć, jak ową czynność najlepiej i najtrwalej spożytkować.
Jean-Claude Carrière
Moda czy retro – co wybrać?
Post-apo jest modne. Takie odnoszę wrażenie nie czytając zbyt wiele z tego nurtu. Napotykając na swojej drodze od czasu do czasu ten rodzaj literatury. Czytaj dalej Moda czy retro – co wybrać?
Ma-ż-yciele
Zastanawiam się od wielu lat nad fenomenem polskich mediów. Z jednej strony narzekamy nad ich upadkiem, z drugiej nad tym, że … No właśnie, że nie ma w nich nic interesującego. Zdecydowana większość poświęcona jest polityce. Na której zna się każdy, więc nie trzeba do tego ani intelektu, ani wyrafinowanych zdolności analitycznych, ani ciekawości. W skrajnej sytuacji wystarczy zaprosić do studia dwie opozycyjne strony, które się ze sobą pogryzą, ale nic z tego dla nikogo nie wyniknie. Czytaj dalej Ma-ż-yciele
Wolność nie jest łatwa
“Ludziom widzącym od urodzenia trudno jest wyobrazić sobie gmatwaninę barw i cieni, jaką widzi osoba odzyskująca wzrok po wielu latach. […]Kiedy Virgil otworzył oczy po czterdziestu pięciu latach niewidzenia, nie miał żadnych wizualnych wspomnień, które mogłyby mu pomóc w percepcji; nie dysponował żadnym doświadczeniem. Widział, ale to co widział, nie łączyło się w całość”.
Oliver Sacks, Antropolog na Marsie
Ponury obraz
Narzekamy na to, że dyskusja polityczna w Polsce sięgnęła dna. Że już nie tylko politycy, ale i dziennikarze i komentatorzy obrzucają się nawzajem wyzwiskami. Zdaje się jednak, że mamy w tym względzie dość długie tradycje. W 1927 roku tak opisywał rzeczywistość Kornel Makuszyński, w wydanym zbiorze esejów pt. Ponure igraszki. Czytaj dalej Ponury obraz
Dzikie palmy
Właściwie nie wiem co napisać.
Skończyłem ją i mam ogromny mętlik w głowie. Tak mogłem się czuć ćwierć wieku temu, gdy czytałem Dzikie palmy, Williama Faulknera po raz pierwszy. Może pewne rzeczy przeżywałem bardziej. Miałem mniej doświadczenia, mniej przeczytanych rzeczy. Teraz po latach widzę, jak bardzo jego styl pisania miał wpływ na Hłaskę. Czytaj dalej Dzikie palmy
Gra w klasy
W listopadzie 2015, kontynuując podróż w przeszłość rozpoczętą Szklanym kloszem, sięgnąłem po Grę w klasy, Julio Cortazara. Moje wrażenia spisywane na bieżąco w trakcie jej lektury zbieram teraz w jednym miejscu.
Siewcy obłędu, wewnętrzni cenzorzy
Paul zawsze chciał być pisarzem, niestety jego droga zawodowa potoczyła się inaczej. Maria, chciała pisać, jednak uważała, że jako prawnikowi nie wypada. Christine marzyła o napisaniu powieści jednak Wewnętrzny Cenzor, i tak dalej i tak w kółko. Czytaj dalej Siewcy obłędu, wewnętrzni cenzorzy