Drażliwe tematy

Lubię opowiadania. Lubię ten krótki, czasem dłuższy moment zawieszenia po tym gdy dojdę do ostatniej kropki.

Czasami związane jest to z różnymi przemyśleniami, z refleksją nad ideą, którą przekazuje autor. Czasem jest to tylko oddech przed kolejną dziesięciominutową podróżą do innego świata*. Wszystkie te warunki zdawał się spełniać zbiór opowiadań Neila Gainmaina Drażliwe tematy. Krótkie formy i punkty zapalne. Pierwsze opowieści zanurzone w półśnie, dawnych wspomnieniach dawały taki efekt. W pewnym momencie ogarnęło mnie jednak znudzenie. Pomysły dla samych pomysłów, nieskrępowana żadną logiką wyobraźnia autora, budzi być może szacunek, ale jakoś tam pusto. Kunsztowne pudełeczko bez zawartości. Czytaj dalej Drażliwe tematy

Nie jestem kosmitą

Poznając świat osób z zaburzeniami ze spektrum autyzmu, a w szczególności z zespołem Aspergera jednym z najważniejszych źródeł były dla mnie wspomnienia spisane przez nich samych. Daniel Tammet, Donna Williams, Temple Grandin, Dietmar Zöller, Axel Brauns, John Elder Robison. Dzięki temu można zrozumieć ich świat. Nie perspektywę terapeutów, rodziców, naukowców. Ta oczywiście też jest ważna, ale pokazanie swoich własnych odczuć i emocji, sprostowanie różnego rodzaju nieporozumień, a przede wszystkim wyjaśnienie różnych zachowań daje szansę na zrozumienie i akceptację. To bardzo ważne. Zbyt często dorośli w stosunku do dzieci zachowują się tak, jakby ich wybory były najlepsze. Zbyt często terapeuci próbują skorygować zachowania niepożądane, nie zastanawiając się do czego służą. Zbyt często nauczyciele nie zwracają uwagi na nieco inne postrzeganie świata i odczuwanie przez dzieciaki ze spektrum autyzmu.

Książka Joanny Ławickiej Nie jestem kosmitą jest ważna przede wszystkim dlatego, że autorem jest osoba z zespołem Aspergera (ZA), która przy okazji jest pedagogiem specjalnym. Albo odwrotnie. Jak kto woli. Czytaj dalej Nie jestem kosmitą

W polu

Powiedzmy szczerze, W polu Stanisłatwa Rembeka brakuje bardzo dużo do Na Zachodzie bez zmian. Bardzo dużo.

Będąc na fali czytania literatury (anty)wojennej dałem się namówić Oldze Wróbel na książkę Rembeka. Zarówno jej refleksje, jak i krótkie notki, które wyszperałem w sieci dawały szansę na nową (dla mnie) jakość w polskiej książce dotyczącej wojny. Zazwyczaj zdominowanej przez zerojedynkowe bohaterstwo i patriotyzm. Tymczasem jestem rozczarowany. Czytaj dalej W polu

Pod wulkanem

Wśród kryminałów na półce mojej mamy stało Pod wulkanem. Choć pamiętam grzbiet z wypisanym tytułem i miejsce, gdzie się znajdowała, zastanawiam się dziś, czy to nie jakaś kreacja pamięci. Raczej nie pasowała ta książka do pozostałego zestawu. Skąd mogła się tam wziąć? Ale z drugiej strony, dlaczego miałbym sobie to wymyślić? Jestem również przekonany, że książka Malcolma Lowry wymieniona była wśród najważniejszych książek w jednotomowej encyklopedii popularnej PWN. Lubiłem zaglądać do tego spisu zastanawiając się ile jeszcze rzeczy będzie trzeba przeczytać. Czytaj dalej Pod wulkanem

Śmierć pięknych saren

Za późno. Jeśli pewnych książek nie przeczyta się w odpowiednim momencie, trudno jest je już później docenić. Czujemy, że są tego warte. Ale po prostu jest już dla nich za późno. Ich czas minął. Miałem takie wrażenie, gdy kilkanaście miesięcy temu sięgnąłem po opowiadania Ambrose Bierce. Gdybym wiele lat temu trafił na nie, zamiast (a może oprócz) Edgara Allana Poe byłbym je znacznie bardziej docenił.

Śmierć pięknych saren, Oty Pavel mieści się dokładnie w tym samym nurcie. Za późno. Wiele razy słyszałem, że ten zbiór opowiadań wywarł na ludziach ogromne wrażenie. Wreszcie na nią trafiłem. I mam takie wrażenie, że wiele lat temu mogłaby mi się o wiele bardziej podobać. Nie wiem tego na pewno, ale być może tak by było. Czytaj dalej Śmierć pięknych saren

Paradoks Szympansa – po co tracić czas?

No dobra. Mamy psychiatrę. Doktora Steve Petersa, który współpracuje z czołówką światowych sportowców. Napisał książkę Paradoks szympansa, która stała się bestsellerem w Wielkiej Brytanii. W rankingach Amazon.com w sekcjach – poradników, motywatorów znajduje się na pierwszym miejscu. Takie są fakty. Nie będę z nimi dyskutować. Ale to kolejna niby poradnikowa rzecz, na którą trafiam w tym roku, która jest cokolwiek wątpliwa. Czytaj dalej Paradoks Szympansa – po co tracić czas?

Made in Poland – rozmowa ze Stanisławem Likiernikiem

Stanisław Likiernik – jeden z żołnierzy Kedywu, uczestnik powstania warszawskiego, pierwowzór bohatera powieści Kolumbowie. Rocznik 20 Romana Bratnego. Oprócz tego człowiek z krwi i kości, sceptyk jeśli chodzi o własne bohaterstwo, rolę samego powstania, pełen zdrowego rozsądku. Książka Made in Poland jest zapisem rozmowy z Likiernikiem, którą przeprowadzili Emil Marat i Michał Wójcik. Zdecydowanie warto należy ją przeczytać. Likiernik był lojalnym i walczącym żołnierzem. Wykonującym rozkazy. W tym, jak to w wojsku, rozkazy niezbyt mądre. Ale z perspektywy lat i doświadczenia dość krytycznie patrzy na decyzje podejmowane przez władze wojskowe podczas II Wojny Światowej. Czytaj dalej Made in Poland – rozmowa ze Stanisławem Likiernikiem

Pamiętnik z powstania warszawskiego

Dwadzieścia lat to wystarczająco dużo, żeby nasze wspomnienia zaczęły żyć własnym życiem. To co pamiętamy przeplata się z historiami opowiedzianymi przez innych, usłyszanymi w anegdotach. Czasem trudno rozdzielić to co faktycznie nam się przydarzyło od tego, co znamy z opowieści innych ludzi. Od lat badania na ten temat prowadzi Elisabeth Loftus. Czytaj dalej Pamiętnik z powstania warszawskiego

Na Zachodzie bez zmian

Miesiące przed maturą były dla mnie intensywnym okresem poznawania literatury, którą określa się ogólnym hasłem antywojenna. Heller, Mailer, Remarque, wiersze Borowskiego. Pisali o wojnie inaczej niż pokazywała to propaganda socjalistyczna i inaczej niż uczono w szkołach. Bohaterstwo było w nich raczej przypadkiem zbiegów okoliczności w jakich znaleźli się między innymi młodzi, niedojrzali mężczyźni. Czytaj dalej Na Zachodzie bez zmian