Nasza wiedza o konflikcie Wietnamskim z przełomu lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych to najczęściej perspektywa amerykańska. O tym, jak wyglądało to z drugiej strony mówi się znacznie rzadziej (Smutek wojny).
W opublikowanej kilka dni temu liście najważniejszych książek przeczytanych w 2017 roku, Bill Gates wymienił między innymi Sympatyka. Nagrodzona Pulitzerem książka Viet Thanh Nguyena od ponad roku dostępna jest w polskim przekładzie. Wcisnąłem ją sobie w kolejkę przed innymi pozycjami, przede wszystkim ze względu na temat. Czytaj dalej Sympatyk →
Po lekturze Depeszy Michaela Herra uświadomiłem sobie, że nigdy nie próbowałem szukać spojrzenia drugiej strony na wojnę w Wietnamie. Amerykanie rozprawili się ze swoim zaangażowaniem w tym konflikcie tworząc mnóstwo doskonałych powieści i filmów. Ich wymowa była jednoznacznie antywojenna i pesymistyczna. Do tego dochodziły traumy żołnierzy, którzy po powrocie do kraju nie mogli się uporać z tym wszystkim czego byli świadkami.
Wśród zestawień książek o Wietnamie pojawia się wydana u nas przed laty pozycja Bao Ninh Smutek wojny. Autor do wojska zaciągnął się w wieku 17 lat po stronie komunistycznej. Sama zaś książka jest opowieścią, historią, powracającymi uparcie wspomnieniami młodego pisarza, który próbuje w dojrzałym wieku rozliczyć się z jedenastoma latami spędzonymi podczas wojny. Jeśli zaś uwzględnić inne działania (poszukiwanie ciał w dżungli już po zakończeniu), wojna zabrała mu czternaście lat. Czytaj dalej Smutek wojny →
speculatio – myślą rzeczy rozbieranie