[7.08.1993-3.11.2019]
Z każdym kolejnym akapitem, czytanym jeszcze przed ostateczną korektą miałem nieodpartą chęć powrotu do Ciemności widomej, W. Styrona (wydanej lata temu, jako Dotyk ciemności). Można sprarafrazować Tołstoja mówiąc, że wszystkie książki o depresji są smutne na swój własny sposób. Eva Meijer – filozofka, artystka postanowiła przyjrzeć się depresji z pozycji właśnie literacko-filozoficznych sięgając, podobnie jak Styron, do własnych przeżyć. To właśnie one w książkach traktujących o tej chorobie zwykle są najbardziej przejmujące. Czytaj dalej Granice mojego języka. Esej o depresji →
To jedna z najbardziej inspirujących i najciekawszych książek, jakie w tym roku udało mi się przeczytać. Wyzwalająca mnóstwo emocji oraz przemyśleń. Zabawna, prowokująca, zaskakująca.
Trafiłem na nią zupełnie przypadkiem. Po lekturze Środy popielcowej Ethana Hawke, szukałem jeszcze innych rzeczy tego aktora, scenarzysty, pisarza i tak trafiłem na zestaw sześciu jego ulubionych książek. Wśród nich znalazł się Ptak dobrego Boga, Jamesa McBride’a, który jak się okazało wyszedł w polskim tłumaczeniu na początku bieżącego roku po trzech latach od ukazania się oryginału. Czytaj dalej Ptak dobrego Boga →
speculatio – myślą rzeczy rozbieranie